De praktijk (24/7) 053 431 89 48
Geen gehoor en spoed (MST) 053 487 35 65
Geboorte verhalen

Merthe, Renske & Bobbi

Merthe Kwekkeboom: 32 jaar, fysiotherapeut
Renske Kwekkeboom: 30 jaar, gymlerares
Dochter : Bobbi

De bevalling van Merthe

Hebben jullie van te voren nog een geboorteplan gemaakt? 

Merthe: "Jawel, dat hebben we natuurlijk wel gedaan. Maar dat vond ik zo moeilijk! Hoe kun je nou een plan maken, voor iets waarvan je totaal niet weet hoe dat gaat lopen? Wij vonden het allebei maar een beetje vreemd ha ha ha. Maar we hebben er natuurlijk wel één gemaakt. We wilden het liefst in het ziekenhuis bevallen. En ook belangrijk; ik wilde graag een baarstoel bij de bevalling.  Ik had namelijk uitgezocht dat een baarstoel zorgt voor de meest natuurlijke houding en je bekken daardoor niet blokkeren. Ik moet eerlijk zeggen dat we naderhand wel zien dat een geboorteplan wel belangrijk is hoor. Het is goed dat je er over nadenkt, dat maakt je meer bewust van dingen. "

Wanneer is je bevalling eigenlijk begonnen?

Merthe: “Nou na 41 weken ben ik toch maar naar de praktijk gegaan om de bevalling op de wekken door te 'strippen'. Want ik wilde niet het risico lopen op een medische bevalling. Dus 's middags zat ik daarvoor op de praktijk (17.30 uur) en rond 23.30 ‘s avonds begonnen de weeën. Die gingen de hele nacht een beetje door. En omdat de timing van de weeën niet echt ‘volgens het boekje’ waren, durfden we niet de verloskundige te bellen."

Renske: "Als je je vrouw zo ziet worstelen, dan wil je zo graag wat van haar overnemen. Maar ja, behalve haar ondersteunen tijdens de weeën, kon ik niet veel meer doen. Toen ben ik maar gaan stofzuigen ha ha ha. "Gelukkig kan Merthe zich de pijn nu al niet meer zo herinneren. Tussen de weeën door, hebben we allebei wat gedommeld, totdat moment aanbrak dat we dachten: nu begint het toch echt wel serieus te worden. "

“Ik voelde me zo machteloos om Merthe zo alles alleen te zien doen. Dus ging ik maar stofzuigen hahaha."

En toen begon het 'echt'? 

Merthe “Ja om 05.15 uur zat ik op de bank en braken mijn vliezen. Toen ben ik (voor zover dat nog kon) van de bank opgesprongen en de naar de WC gerend. Renske heeft snel het het vruchtwater gecheckt. En toen bleek dat het er goed uitzag en zei ze direct "nu ga ik écht bellen hoor". Vanaf dat moment wilde ik alleen nog maar in bad zitten. In eerste instantie omdat mijn water was gebroken en ik me wilde opfrissen. Maar al snel voelde ik hoe fijn het was dat de zwaartekracht er wat af was, dat voelde heerlijk. (Uiteindelijk heb tot 10.45 in dat bad gezeten en werd' ie wel drie keer weer bijgevuld met warm water).

Om 06.00 uur kwam Lisa en die heeft gekeken hoeveel (4 cm) ontsluiting ik had . Met Lisa hebben we toen overlegd of we wel of niet naar het ziekenhuis zouden gaan. Want dat was in eerste instantie ons plan.  Ik weet nog dat ik op dat dacht 'als ik dit 24 uur moet volhouden, weet ik niet hoe ik dat ga doen'. Gelukkig hoefde dat niet want binnen 45 min had ik er alweer 2 centimeter ontsluiting bij. En daarna was ik ook zo in mezelf gekeerd, als in een soort trance, dat de uren voorbij vlogen. Toen hebben we besloten om thuis te blijven."

“Het plan was eigenlijk om in het ziekenhuis te bevallen, maar het ging zo goed dat we thuis zijn gebleven.” 

Maar jullie hadden eigenlijk niet gerekend op een thuisbevalling toch?

“Nee ha ha” zegt Renske. “ Ik moest dus snel nog het bed op klossen zetten, kruiken warm maken en de verwarming snel op 23 graden zetten.  Merthe d'r ouders hebben ook nog snel een extra matras gebracht. Lisa en Stephanie hadden gelukkig de baarkruk meegenomen. En om 08.00 uur kwam de overdracht van Lisa naar Stephanie. Rond 09.30 uur had ik 10 cm ontsluiting en is Stephanie ondersteuning van de kraamverzorgster gaan regelen voor het laatste stukje van de bevalling. Met inmiddels een badkamer vol met mensen liep de temperatuur aardig op ha ha. En ik wilde eigenlijk wat gaan eten, maar durfde niet bij Merthe weg te gaan, want ik wilde haar niet alleen laten bij de volgende weeën. Toen Merthe mocht gaan persen, kwamen er alleen geen persweeën. Dus toen is ze na een half uur uit bad gegaan en op de baarkruk gaan zitten.”

Je moest bijna nog naar het ziekenhuis? 

"Ja dat was nog even spannend op het eind. Er zat niet genoeg kracht in mijn persweeën. Dus moest ik bijna helemaal vanuit mijn eigen kracht persen. Dat was het moment dat Stephanie zei 'als we nu niet snel resultaat zien, dan gaan we naar het ziekenhuis'. En dat wilde ik al helemaal niet, we konden namelijk alleen nog maar terecht in Almelo.

Toen Stephanie voorstelde om me in te knippen zei ik ook direct ja! Vaak is dan de baby binnen twee persweeën geboren. En daar focuste ik me maar een beetje op. Oké dacht ik, 'nog twee keer alles geven wat ik heb', maar ondertussen duurde het al 6 weeën."

“En dan ben je ineens moeder, dat gevoel is er instant. Dat voelde zo voor ons allebei.”

Hoe voelde dat zo vlak na de bevalling?

Merthe: "We waren allebei super emotioneel en gelukkig! Ik realiseerde toen, 'jij hebt 9 maanden in mijn buik gezeten en ineens ben je er'. En dan ben je ineens allebei moeder. Zo voelden we dat allebei direct, je staat ook meteen 'aan' als moeder. Ik had ook niet verwacht dat het zo super snel zou gaan. Een bevalling van 12 uur is niet lang, we hadden rekening gehouden met langer. De bevalling was voor mij van begin tot eind echt een positieve en bijzondere ervaring. Ik zou ook eigenlijk niet meer weten hoe het echt voelde, zelfs de pijn kan ik me niet meer voor de geest halen."

En stiekem zijn we ook heel benieuwd hoe jullie ons ervaren hebben natuurlijk 😉

Merthe "Ja ha ha ha dat snap ik. Nou ik kan zeggen dat we beide echt goede herinneringen hebben aan de ondersteuning van Stephanie en Lisa. Vooral de positieve en enthousiaste aanmoediging hebben mij zoveel zelfvertrouwen gegeven. De samenwerking tussen Stephanie en de kraamverzorgster vond ik ook heel prettig. Iedereen wist zijn plek, werkte rustig met ons samen. Met Stephanie erbij krijg je ook het gevoel dat we helemaal de regie hebben over de situatie. Ja we zijn heel blij met hoe het gegaan is. "

Zit je met vragen na het lezen van dit verhaal?

Iedere bevalling is anders en heel persoonlijk. Als we je kunnen helpen in de voorbereiding. Of als je voelt dat er nog dingen zijn die uit je 'systeem' moeten voor de bevalling? Dan helpen we je daar graag bij.

Reageren op dit bericht is niet mogelijk.